Թրամփը Ռուսաստանի հետ վերջնագրի խաղ է խաղում. 50 օ՞ր, թե՞ 10՝ սոցիալական ցանցերում գրել է ՌԴ Անվտանգության խորհրդի փոխնախագահ Դմիտրի Մեդվեդևը։ «Նա պետք է հիշի երկու բան. 1. Ռուսաստանը Իսրայել կամ նույնիսկ Իրան չէ։ 2. Յուրաքանչյուր նոր վերջնագիր սպառնալիք է և քայլ դեպի պատերազմ։ Ոչ թե Ռուսաստանի և ՈՒկրաինայի միջև, այլ՝ իր սեփական երկրի հետ»,- սպառնացել է Մեդվեդևը:               
 

Կարծրատիպերը դժվար են կոտրվում

Կարծրատիպերը  դժվար են կոտրվում
10.07.2015 | 00:50

Ինչ ուզում եք ասեք, իրոք ծերացած ազգ ենք, հազար ներողություն, գրեթե «դախացած», նույնքան «դախ» մտածելակերպով: Կարծրատիպերի համար էլ ուշքներս գնում է, բա ո՜նց, տասնամյակների կնիքն է դրանց վրա, հո չե՞նք վերցնի ու մի հարվածով, համարյա մակեդոնացիավարի, կտրենք-դեն գցենք: Հեռու չգնանք, Բաղրամյան պողոտայի իրադարձություններն ասվածի ամենաթարմ վկայությունն են: Սովորել ենք, չէ՞, որ ոստիկանությունը դուբինկաներով ցրի բողոքի ցանկացած զանգվածային դրսևորում, ոստիկանապետն էլ, իր առանձնասենյակում ծանրումեծ նստած, մեկը մյուսից դաժան հրամաններով ցաքուցրիվ անի ցուցարարների կուռ շարքերը: Իհարկե սովորել ենք, ու կարծրատիպն էլ շատ դժվար է կոտրվում, այս դեպքում` համազգեստավոր «միլիցու» կարծրատիպը, անկախ նրանից, բարձրաստիճա՞ն «միլիցա» է, թե՞ շարքային: Այնքան ենք սովորել, որ երբ մեկն ասում է` ա՛յ ժողովուրդ, ոստիկանն ու ոստիկանապետն էլ մեզնից մեկն են, հայ մարդ են, թթված դեմքով ենք ընդունում կամ չընդունում այս պարզ ճշմարտությունն ու մի հոծ գիծ քաշում մեր ու մեր միջև: Իսկ ՀՀ ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանը փորձում է ջնջել այդ գիծը, նոր վարքականոնի մեջ տեղավորել քաղաքացի-պաշտոնյա շփման առանցքը, նոր արժեհամակարգ արմատավորել իր ղեկավարած կառույցի ներսում, հանել կառույցի պատերից դուրս ու ջնջել ոստիկանական համակարգի նկատմամբ հանրային կարծիք-վերաբերմունքի կաղապարները: Եթե այս նույն աշխատաոճը գերակայեր պետական մյուս կառույցներում ու բարձրաստիճան չինովնիկների համար նույնքան բնական ձեռագիր դառնար, շատ արատավոր բաներ կդադարեին գոյություն ունենալուց, հանրային կյանքն էլ նկատելիորեն կառողջանար: Ցավոք, Վլադիմիր Գասպարյանն առայժմ «սպիտակ ագռավի» կարգավիճակում է, իսկ «սպիտակին» հենց իր «երամի սևերն» են ծուռ աչքով նայում, սպասելով այն հարմար պահին, երբ հնարավոր կլինի փոխարինել նրան իրենց նման «սևով»: Պատահական չէ, որ վերջին օրերին էլեկտրոնային ու տպագիր լրատվամիջոցները, խոսքները մեկ արած, ակնարկում են նոր ձևավորվելիք ուժային կառույցի` ներքին գործերի նախարարության մասին, որի ստորաբաժանումներից մեկն էլ ոստիկանական համակարգը կլինի: Նույնքան պատահական չէ և այն, որ այդ կառույցի ղեկավարի պաշտոնում երկրի բարձրաստիճան այրերից մեկը ցանկանում է տեսնել իր հովանավորյալներից մեկին: Հայն ասում է՝ «նմանը զնմանին գտանե»։ Ռուսն էլ կասեր`«рыбак рыбака видит издалека»:


Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2562

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ